18 Farklı Ülke, 24 Performans Sanatçısı Bu Çevrimiçi Sergide!

20 Eylül 2018

154 2 dakika okuma süresi

18 Farklı Ülke, 24 Performans Sanatçısı Bu Çevrimiçi Sergide! 1

Hindistanlı küratör/performans sanatçısı Kaur ChiMuk tarafından küratörlüğü üstlenilen, 18 farklı ülkeden 24 performans sanatçısının katılımıyla gerçekleşen Türkiye’nin ilk çevrimiçi performans dokümantasyonu sergisi ‘How To Drink Conflicting Water’ 14 Aralık 2018 tarihine kadar Istanbul Performance Art internet sitesinde görülebilir. Her üç ayda bir yapılacak olan çevrimiçi performans sergilerinin asistan küratörlüğünü Verda Tınmaz, koordinatörlüğünü Pınar Derin Gençer üstleniyor.

Küratör Kaur ChiMuk sergiyi şöyle anlatıyor:

‘Bu küratöryel inceleme, benim birkaç sene önce iki çağdaş sanatçı ve küratörle birlikte düzenlediğim ortak projenin bir uzantısı. Daha önceki ‘How to View Death Delta’ adlı projemi Sumana A. Ve Imran A.’nın ortak katkılarıyla birlikte oluşturduk. Bu genişletilmiş küratöryel bölümde benim de ayrıca ilgimi çeken, çok sayıda olası sanat formlarını ve eylemini araştırmak ve anlamak üzere daha uzun zaman harcadım.

Başlangıçta pek kolay olmadı, araştırma ve artikülasyonla ilgili pratik engelleri aşmada ve projenin gelişimiyle ilgili ne olacağı konusunda çok heyecanlıydım. Yine de bu süreç esnasında, mekanın siyasetini ve ‘uygar direniş’in dilini yeni toplumda süregelen değişimleri anlamakta büyük önem taşıyan bir araç olan performans sanatını, bir tür akışkan dışavurum olarak ele aldım. Bu süreç içerisinde, yeni sanatçı toplulukları tarafından analitik ifadeyi anlama ve öğrenme fırsatı buldum ve tüm bunların kritik ekolojik durumla birlikte nasıl kullanıldığını gördüm.

(Önceki araştırmamda olduğu gibi, bu araştırma da aynı metodu izleyecek ve aynı sanal ortamda gerçekleşecek. Bu sergi, sanatçının gündelik hayatındaki neo-politik durumun hatırası gibi birkaç alanı tartışırken, aynı zamanda krizin yerel bir politik koşulla sınırlı olmadığı tartışmasıyla da bağlantılı olacak.)

Küratörlük sürecinin sadece tek bir girişimle sınırlı kalamayacağına inansam da, bu kısa süre içerisinde var olan birkaç sanatçı girişimini ilişkilendirmek adına elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Bu proje iki ana bölümden oluşuyor. Birincisi insan hakları ve kentte/medeniyette ‘su’ya erişimin temel hakları arasındaki ilişkiyi incelemek. İkincisi ise oldukça uzun zamandır düşünmekte olduğumuz, büyük kolektif pratikler tarafınca sanatın nasıl etkilenebileceği ve geleneksel eylemden ziyade sanatın nasıl alternatif bir eylem yolu olarak görülebileceğidir. Bu çevrimiçi sergiyi sanat ve toplumu yeni bir bakış açısıyla görmek üzere bir çabaymış gibi değerlendirin. Herhangi başka bir sergi olmanın ötesinde, bu proje, Istanbul Performance Art ile kolektif farkındalık arayışında olan bir yöntemdir.’