ODTÜ ve PANENKA – Ulaş Karakaya yazdı…

Tarihler 20 Haziran 1976‘yı gösteriyordu. ODTÜ’lü öğrenciler Avrupa Şampiyonası Finalini izlemek için toplanmışlardı. Zor zamanlardı. Sokaklar kaynıyor, her gün bir ODTÜ’lü öğrencinin ölüm haberi düşüyordu ajanslara. Gazeteler ODTÜ’yü hedefe oturtmuştu. ODTÜ’lüler, ODTÜ yenilmez diyorlar ve direniyorlardı. Ve tribünlere ateşler içinde DEVRİM yazıyorlardı.
İşte o unutulmaz gün yurdun tribünlerinde yerlerini aldılar. Çok kalabalıktı; aynı miting meydanlarındaki gibi…

Finalin adı Batı Almanya ve Çekoslovakya‘ydı. Geçmişten günümüze süren o Alman hayranlığı yok mu! Maçı izleyen öğrencilerden bir kısmı, Batı Almanya hücumlarında büyük bir heyecan seli içinde ayağa kalkıyordu. Bir grup ise Sosyalist Çekoslovakya tarafındaydı. İlk defa futbol yüzünden ortaya çıkacak bir fraksiyon çatışmasının yaşanmasına ramak kalmıştı.

Çekoslovakya ilk yarıyı 2-1 önde kapayacaktı. Disiplinli Almanların vazgeçmeye niyeti yoktu. Çekoslovakya şampiyonluğa gidiyordu. Hayır o da ne! Yine vazgeçmemişti Almanlar 89. dakikada beraberlik golünü bulduklarında, Almanları tutan ODTÜ’lü gençler ayağa fırlamıştı. Çekleri tutan öğrenciler ise çökmüş kalmışlardı ama sanki bir şeyler söylemek istiyor gibiydiler… Dillerinin ucuna kadar gelmişti artık dayanamayacaklardı. Birlikte mücadele ettikleri, omuz omuza dövüştükleri arkadaşları Almanları tutamazlardı. Bir söz değiştirmeliydi akışı.

Maç uzatmalara gitti. İçlerinden birisi dayanamadı ve fısıldadı: ‘Bu Alman faşistlerini niye tutuyorsunuz?’
Sesi gür çıkmasa gerek başka birisi yükseltti sesini: ”Alman faşistlerini mi tutacaksınız?”
Oysa Hitler öleli çok oluyordu. Ama ODTÜ’lü öğrenciler unutmamıştı geçmişi. İyi yerden yakalamışlardı.

Ses tribünlerde yavaş yavaş başlayan bir alkışın yayılması gibi yayılıyordu. Ve o küçük fısıltı bir çığlığa dönüşmüştü. Evet haklılardı galiba. Artık yurtta o maçı izleyen hiç kimse Almanya’yı tutmuyordu. Herkes Çeklerin tarafına geçmişti. O gençler son kez omuz omuza ve son kez beraber bir Avrupa Şampiyonası finali izleyeceklerdi.

Çekler ve Almanlar golü uzatmalarda bulamadılar. Maç penaltılara gitmişti. Dördüncü penaltıya geldiklerinde henüz eşitlik bozulmamıştı. Evet evet işte istedikleri oluyordu. Almanlar penaltıyı kaçırıyordu. Yurtta herkes birbirine sarılmakta….
Ve son penaltı, atarsa Sosyalist Çekoslovakya kazanacaktı.
Ve Sosyalizmin bu sportif zaferi ODTÜ’lü gençlere kısa da olsa moral olacaktı.

Topun arkasına gelen penaltıcının vuruşu için Pele şöyle diyecekti:
”Böyle bir penaltı kullanmak için birinin ya bir dâhi ya da çılgın olması gerekir.”
O ODTÜ’lü gençler gibi bir dahi ve çılgındı.

Nefesler tutulmuştu. Panenka topa doğru geldi ve daha önce hiç kimsenin görmediği ve bilmediği bir vuruş yapacaktı. Bir Avrupa şampiyonası finalinde hem de şampiyonluğu getirecek penaltı böyle atılır mıydı?

Panenka topun altına girdi ve kalenin ortasına doğru vurdu. Kaleci Sepp Maier çoktan köşeye uzanmıştı. Derin bir sessizlik oldu. Top kaleye doğru gidiyordu. Ve top ağlarda Çekoslovakya şampiyon…

ODTÜ’de o akşam herkes birbirine sarılıyordu. Kimisi ağlıyor kimisi mutluluktan masa üzerine çıkıp slogan atıyordu. Çekoslovakya şampiyon olmuştu. Sanki 2. Dünya Savaşını yeniden kazanmışlar ve Berlin’e yeniden girmişlerdi. Alman faşistleri yenilmişti. ODTÜ’lü öğrenciler bu futbol maçına bile derin bir anlam yüklemişlerdi.

O gece son kez şampiyon oldular; son kez bu kadar mutlu… 1980’e kadar içlerinden bir kısmını kaybettiler. Bir kısmı ise mücadelesini sürdürdü. Bir daha beraber Avrupa Şampiyonası seyretme ihtimalleri yoktu. 4 sene sonraki 1980 Avrupa Şampiyonasını Almanlar kazanmıştı. Aslında bu kötüye işaretti.

12 Eylül 1980 günü cunta iktidarı ele aldı. ODTÜ’lü öğrencilerden hayatta kalanlar teker teker evlerinden alınıp hücrelere götürülecekti. Bir kısmı bu yolculuktan geri dönemeyecekti.

Elleri kelepçeliydi. Yüzündeki morluklara ve burnundaki tampona rağmen tanıdı. Kendisi farklı mıydı sanki…
O akşamki çocuklardan biriydi. Askerlerin arasında geçişirken toparlandı o gece geldi aklına ve zorla gülümsedi moral vermek için. Ve giderken arkasından şöyle seslendi: ”Panenka ne gol atmıştı faşizme”

Ulaş Karakaya