ETKİNLİKLERSERGİ

Ömer Çoban Ve Öğrencileri: ‘Kurak Toprakların Yeşeren Düşleri’

Konya’nın Ereğli ilçesinde bulunan Kutören Ortaokulu öğrencileri, öğretmenleri Ömer Çoban öncülüğünde ses getiren bir sergiye imza attılar:
‘Kurak Toprakların Yeşeren Düşleri’

Kutören Ortaokulu öğrencileri, öğretmenleri Ömer Çoban‘ın öncülüğünde Anadolu’nun bir köy okulundan çıkarak kentin en büyük alışveriş merkezinde beğeni kazanan bir sergi açtılar.

Öğretmen Ömer Çoban bu süreci şöyle anlattı:

Kütahya’nın Tavşanlı ilçesine bağlı Güzelyurt köyünde dünyaya gözlerimi açtım. Üç kardeşiz en büyükleri benim.  Babam inşaat ustası, annem ev hanımı, öz ağabeyim ve kardeşim kadar sevdiğim kuzenlerim yöresel sanatçılardır. Anne tarafı da başta olmak üzere herkeste bir müzisyenlik vardı ama aralarından resme merakı olan tek kişi bendim. İlköğretimimi köyümün Güzelyurt ilköğretim okulunda, Ortaokulumu Tavşanlı Fatih ilk ve ortaokulunda tamamladım. Derslerime ilgim olmadığından sadece ve sadece resim, müzik ve tiyatro alanları ile ilgileniyordum fakat bu üç daldan benim en çok dikkatimi çeken resimdi. Daha doğrusu el becerim olan her şeyi yapmaktan zevk alıyordum. Okulda sevilen bir öğrenciydim keşke bu sevgimi diğer derslerimde de gösterebilseydim.  O zamanlar sanayide araba tamirine merak salmıştım aynı zamanda inşaat sektöründe de babamla birlikte çalışır, kuzenlerim ile düğünlere gider  davul çalar şarkı söylerdim.  

Ailem okumamı çok istiyordu ama ne yazık ki derslerim öyle demiyordu.  Ortaokuldaki fen bilgisi öğretmenim Günsel DUMAN ‘ın beni keşfetmesi ile başladı her şey. Nerden bilebilirdim ki onun yönlendirmesiyle şu anki bulunduğum konumuma gelebileceğim. Resimde yeteneğimi keşfeden öğretmenim öğle araları ve okul çıkış saatlerinde sürekli bana resim kursu verirdi. Benimle sohbet eder beni önemserdi.  Bana karşı olan ilgisi ve şefkati çok hoşuma giderdi. Eğer bu yazıyı okuyorsa ona da buradan sevgi ve selamlarımı iletir ellerinden öperim.

Benim profesyonel eğitim alabilmem için adını bile ilk defa duyduğum Kütahya Ahmet Yakupoğlu güzel sanatlar lisesi yetenek sınavına hazırlıyordu. Kazanacağımdan o kadar emindi ki artık kendime inanmıştım sınava girdim ve kazandım mutluluktan uçuyordum fakat bu sevincim fazla uzun sürmedi. Neden mi ? Köyde olduğum için ne telefon ne de internet olmadığından kesin kayıt tarihini kaçırmıştım çok üzülmüş içime kapanmıştım. Tam her şey bitti derken halam yetişmişti imdadıma.

Ailemizin yokluğu yüzünden okuyamamış fakat okusaydı kesin ülkemizin Aydın kesimlerinden önemli bir şahsiyet olurdu diye düşündüğüm halam.  O gün babam ve halam beni de yanlarına alarak yetenek sınavının kazanmış ama kayıt tarihini kaçırmış okuluma  götürdüler.  Allah’ın işine bakın ki o gün okulda ikinci bir yetenek sınavı açıldığını öğrendik. Kontenjan dolmamıştı seçici bir okuldu. Belki de burası gerçekten benim benim alın yazımdı ikinci açılan sınava da girip kazandım ve yerleştim.

Öğretmenimin sihirli dokunuşu halamın olayları çözme yeteneği bana o okulu kazandırmıştı. Artık beni yepyeni bir hayat bekliyordu.  Yeteneğime yetenek katan lisemden mezun olduktan sonra Konya Necmettin Erbakan üniversitesi Ahmet Keleşoğlu eğitim fakültesi resim iş öğretmenliği bölümünü kazandım orada çok güzel arkadaşlıklar kurdum. Üniversitem bittikten sonra dershaneye gidecek maddi  durumum olmadığından kayıt yaptıramıyordum. Ama biliyordum ki atanabilmem için dershaneye gitmem şarttı.  

Üniversite bittikten sonra köyüme geri dönmüştüm. Ama aklım hep Konyadaydı.  Konya’dan kopamadım o şehirde beni bir şey çekiyordu sanki. Eşyalarımı toparlayıp tekrar döndüm Konya ya. Yazın inşaatta çalıştığım alın teri param vardı sadece. Pes etmedim koymuştum kafama atanmayı.  Dershaneye  gidebilmek ve atanabilmek için Konya da ücretli öğretmenlik yapıyor, inşaatlarda çalışıyor, kafelerde garsonluk yapıyor arta kalan zamanlarımda da derslerime anca bakabiliyordum. Babam benim okumam için kendi işinden hariç geceleri ekstra işlerde çalışıyor, kardeşlerim köyde çalışıp kazandıkları paranın bir kısmını bana gönderiyorlardı. Ailemin desteği arkamdaydı ama ne yazık ki yetmiyordu. O sırada bir el daha uzandı.  Konya’da dershane öğretmenim Selma Cebesoy.  Dedim ya sevilen bir öğrenciyim o zamanlar bana maddi manevi o kadar çok destek oldu ki hakkını ödeyemem.  Artık kendimi sadece derslerime vermiştim. 

Başarı rüzgarını da arkama alan ben 2018’de Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi resim bölümü yüksek lisansını da kazanmıştım artık işim çok zordu gecelerimi gündüzüme katıp çalışmam gerekiyordu.  Orada çok kaliteli hocalarla çalıştım bir sürü sanatsal faaliyetlere katılıyor, yurt dışından Konya’ya resim sergisi açmaya gelen sanatçılarla tanışıp eserlerini inceleme fırsatı buluyor onlarla sohbet ediyordum.  Artık ben başarıyı değil başarı beni kovalıyordu. Ailemin ve sevdiklerimin desteği sayesinde 2018 KPSS sınavında kazanıp Konya’nın Ereğli ilçesine bağlı Kutören köyündeki okuluna  atandım. Heyecanlıydım,  kendime bir söz vermiştim öğretmenlerimin beni  aydınlatıp yol gösterdiği ve bana umut olduğu gibi ben de öğrencilerime umut olup onları aydınlatmak istiyordum. 

İlk dersime girdim yaptığım ilk şey öğrencilerimin gözlerinin içine bakmak oldu.  Amacım sadece resim dersini öğretmek değil olaylara farklı açılardan bakabilmeleri, hayatı sorgulayabilmeleri ve inanırlarsa neler başarabileceklerini göstermekti.  Başardık da.

5 senedir Kutören ortaokulunda öğretmenlik yapıyorum. Bulunduğum 5 sene içerisinde öğrencilerimle o kadar güzel işlere imzamızı attık ki başarıya doyamaz olduk. Önce uzun bir çalışma sürecimiz oldu. Resim derslerinde hem eğleniyorduk hem de çalışıyorduk çalışmalarımız öyle bir boyuta gelmişti ki artık başarımızı sadece köy ve okul sınırları içerisine hapsedemezdik bu yüzden  14 Ocak 2022 tarihinde Ereğli’nin en işlek yeri olan AVM’de sergimizi açma kararı aldık.  Öğrencilerim artık daha heyecanlıydı okuldaki bütün öğretmenlerimizin işbirliği ve yardımseverliği ile sergimizi açtık KURAK TOPRAKLAR YEŞEREN DÜŞLER  ismiyle açılan sergi o kadar çok beğeni topladı ki kimse böyle şehire uzak bir köy okulundan öylesine güzel çalışmalar beklemiyordu. Kutören ortaokulu ve öğrencileri artık tanınmaya başlanmıştı. Sergide duygu dolu anlarda yaşanmıştı köyden çocukken göçmek zorunda kalan bir amcamız çıktı karşımıza sergiyi gezerken o kadar çok  duygulanmış olmalı ki ağlayarak sevincini dile getirdi ve orada bulunan öğrencilerimizin her birine  günün anısı olarak resim fırçası hediye etti.

Başarılarımız bununla da sınırlı kalmadı Konya genelinde düzenlenen resim yarışmalarında 5 öğrencim derece yapıp ödül kazandı.  

3 öğrencimiz Karaman Güzel Sanatlar lisesini kazanarak gurur üzerine gurur yaşattı. Başarıya doymayan Kutören ortaokulu olarak bu seferde 16 Şubat 2024 tarihinde  aynı mekanda alt sınıflardan yetişen öğrencilerimle  KURAK TOPRAKLAR YEŞEREN DÜŞLER 2 ismiyle bir resim sergisi daha açtık. Böylelikle başarıyı soyadımıza ekledik. KURAK TOPRAKLAR YEŞEREN DÜŞLER 2 ismiyle açılan sergimiz daha büyük ses getirdi kimse inanamadı bu resimleri çocuklarımın yaptığına. Bu bizi daha çok sevindirmişti anladık ki beklenilen seviyenin çok daha üzerine çıkmıştık.

Öğrencilerimi canı gönülden kutluyorum. Bana inandıkları güvendikleri en önemlisi de bu inanç ve güveni kendilerinde de bulabildikleri için. İşte o an anladım ki gönüllere girmeden kafalara giremezsiniz. 

Biliyorum yolun daha çok başındayım ama başaracağım bu sergilerin de üzerine çıkacağız devamı gelecek. Öğrencilerime umut olmaktan, yollarını aydınlatmaktan asla vazgeçmeyeceğim. Tıpkı benimde hayatıma dokunmuş öğretmenlerim gibi. Bir kez daha buradan öğretmenlerime saygı ve sevgilerimi sunuyor ellerinden öpüyorum.

Sözlerimi Ulu Önderimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk‘ün şu sözleriyle bitirmek istiyorum:
‘Eserinin üzerinde imzası olmayan yegâne sanatkâr öğretmendir.’

Psikoterapiye Ne Zaman Gitmeliyim?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu