İnsan Ailesini Seçemiyor – Dizi Kedisi yazdı…

Kedidir. Yaşayacağı yeri de. “Kedisin sen, yemeğini ye, otur yerinde” dediğinizi duyar gibiyim.
Pek öyle değil aslında… Biz de severiz, sevmeyiz, kızarız hatta. Duygularımız var yani. Her canlı gibi.
Şişmanlar da öyle.
Bu hafta televizyonda çok sevdiğim diyaloglar oldu. Ki sadece onlar için bile yazmaya değer.

Önce Bir Aile Hikayesi. Şu şişmanlık meselesi. 

Beste. Öncelikle belirteyim; kilolu ama çok şişman muamelesi yapıyor kendisine.(Bir de 35 yaşında göstermiyor. Sayın KAST Ajansı… Çok özür dilerim.) Ve aşık olduğu adamın annesi de en mutlu anına unutulmaz “rezil” repliklerle son veriyor. Ben bile fena oldum. Hele bizimki öldü öldü dirildi. Hemen dedi: ‘işte, insan ailesini seçemiyor.’ Bu arada en kötü durumda olan işte bu çocuk. Beyin kanaması geçirdiğine mi yansın? Sevdiği kızın gördüğü muameleye mi?

Erkenci Kuş’tan Atak

Diğer diyalog ise geçen hafta ölüyor mu deyip bu hafta izleyerek senaristleri övgüye boğabileceğim Erkenci Kuş’a geliyor. Emre eşine birinci yıl hediyesi alacak. Önce yavru köpek almak istiyor. Sonra bir canlının hediye olamayacağına karar verip başka bir hediye alıyor. Ama bunu öyle iyi senaryoya, normal akışa yedirip söylüyor ki insan alkışlıyor.

Pazar Akşamı Elimi Bırakma

Bir diğer alkış da Şeker Teyze’me geliyor. Yardımın gösterilmeden, gurur kırılmadan yapılması gerektiğini ne güzel ifade ediyor. Çok beğendim çok. Hatta sırf bu yüzden Pelin Teyze’ye Şeker Teyze diyoruz. Bizimkine göre Pelin Teyze de Şeker teyze gibiymiş.

Leke Bitti, Vuslat Tehlikede

Leke için bir şeyler yazmak isterdim ama izlemekten vazgeçtiğim için yazmıyorum.

Sayın dizici, dizilerde acının bir ayarı var. İzleyici kendisini o karakterin yerine koyduğunda acı çekiyorsa izlemiyor. Yani her bölüm artan dram tutmaz bizim ülkede. Araya sıcaklıklar koymalısın. Bir de klişelerden kaçmalısın. Diziler için bile. Evet. Biraz yorulmalısın. YA da hayat tecrübeni arttırmalısın. Üzgünüm sizin için.

Kardeş Çocukları diye bir dizi var dev dev isimlerin bir araya gelip genel toplamda bir cümle üzerinde mutabık kalamadıkları.

İşte o dizi ilginç bir şekilde devam ediyor. Bakalım daha ne kadar “büyük oyuncu yeter demeden saçmalamaya devam eder?” sorusuna yanıt arayacaklar.

Hep beraber göreceğiz.

Garib Baba’ya Veda

Garib Baba ölmüş. Sahneyi bir kaç kez farklı kanallardan seyrettim. Her seferinde ağladım. Hele bizimki izleyemedi, kapattı. İstanbullu Gelin gibi bir dizi gelir mi bir daha? Bilmiyorum. Ama yine görüntü yönetmenini alkışlıyorum. Unutmamak için:)

Özetle #sanataevet

Garib Baba’ya saygıyla…
Mekanı cennet olsun. (Sevdiğini de aldı ya, oh olsun:))

Dizi Kedisi