Bir Sanatçı Bir Eser: Özgür Demirci ‘Sana Anlatmak İstediğim Şeyler’
Hafızayı merkeze alan, bireysel ve toplumsal olayların kurgusunu farklı üretim pratikleriyle gerçekleştiren sanatçı Özgür Demirci’nin ‘Sana Anlatmak İstediğim Şeyler’ adlı çalışması çift kanallı bir performatif video enstalasyonudur. Demirci, bedensel iyileşmeden yola çıkarak hazırladığı bu çalışmasında toplumsal, çevresel, politik ve ruhsal yaraların deri altında kalan kısımlarının farkına vararak bunları besleyenlere yöneldiğini ifade eder. Sanatçı, çalışmasını SAHA Studio programı kapsamında SAHA’nın desteği ile üretmiştir.
Demirci, ‘Sana Anlatmak İstediğim Şeyler’ videosunda insanla birlikte yaşama gelen ve/ya sonradan edinilen ruhsal, bedensel ve tarihsel yaraların ve şifanın kaynağına doğru bir yolculuk hikâyesi sunduğunu anlatır. Sanatçı, yara ve merhemin birbiriyle birleştiği ve ayrıldığı noktaları, iki farklı metin çalışması ve her biri için özel tasarlanmış ses ve müziğin katılımıyla çift kanallı bir performatif video enstalasyonunda bir araya getirerek “kötü zamanlar tragedyası”nı tersine çevirmeyi hedefler. Sanatçı çalışmasını şöyle dile getirir:
“Savaşlar yapılmış, kaybedilmiş ve “kazanılmıştır”. Yolculuk, bekleyişle sekteye uğradığında bilinmezlik, tecriti doğurur. Birbirinin kopyasının kopyası olan günler, özgürlüğü tutsak altına alır ve yaşam yatayda sürmek zorunda bırakılır. Tüm bunların ardında bıraktığıyla baş etme yöntemi olarak şifa, ayağa kalkmakla mümkündür. Hastalık toprağa paralel seyrederken, iyileşme, topraktan gökyüzüne doğru dikeyde bir yol çizer.”
“Yaranın yol haritasını, doğadaki oyuklar ve katmanlardan oluşmuş tepeler oluşturur. Su çekildiğinde kuruyan toprak gibi, duyu organları görevini yerine getiremez hâle geldiğinde, oksijenin girebileceği tek yer, yaranın kabuğunu kaldırmaktan geçer. Hissedilen acı, ona ihtiyacı olanın oksijenine dönüşür. Hasta, sayısız tepeyi sürünerek, tırnaklarıyla kazıyarak bir ritüel oluşturur. Bir hediyeymişçesine takdim edilip günleri anlamlandıran hastalık, kaynağı kurutulmadığı sürece istilacı bir yol izler. Bu durumda telkin veren ve telkin edilen aynı kişidir. Yıkım dönemini, düzen izler. Düzenin ardından iyileşme gelir ve sonra yerini, yine ardındakine bırakır. Bu döngüsellik, doğadakine benzer. İyileşme, devam edebilmek için bir alan yaratır. Bu, yansımaların tuzla yıkandığı bir mekândır. Yaranın kaynağına akan, maddede var olan ve uygun ortamda ona doğru yol alan güçtür.”
Özgür Demirci Kimdir?
Özgür Demirci, İstanbul Yıldız Teknik Üniversitesi Bileşik Sanatlar Bölümünden 2008’de mezun oldu, yüksek lisansını Göteborg, Valand Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi C:Art Media bölümünde 2010’da tamamladı. Sanatçı halen Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Sanat ve Tasarım Bölümünde Sanatta Yeterlik yapmaktadır. İzmir Kültür Platformu Girişimi (İKPG) üyesi ve bağımsız sanat oluşumu Monitor’ün kurucularından olan Demirci, çalışmalarını İzmir’de sürdürüyor.
Sanatçının seçili sergileri arasında, 19. Medya ve Sanat Bienali WRO 2021, 9. Atina Video ve Şiir Festivali, Proyector Video Festivali, Trumbauer Aile Koleksiyonu, Kasa Galeri, İstanbul (2017); Survival Kit, Space Debris, İstanbul – Cultural Transit Foundation, Yekaterinburg, Rusya (2017); 8. Makedox Film Festivali, Üsküp Makedonya(2017); 36. İstanbul Film Festivali (2017); En Masse: Books Orchestrated, The Center for Book Arts, New York, Amerika(2017); Un Coup de Dés Jamais N’Abolira Le Hasard, Pilot Galeri, İstanbul(2016); PAS, Galeri Miza, Tiran, Arnavutluk (2016); Kassel Dokfest, Kasseler Kunstverein, Kassel, Almanya (2015); İthaf Edilmiş, Öktem&Aykut Galeri, İstanbul (2015); Stay With Me, Weserburg Müzesi, Bremen, Almanya (2014); Migrating University of Mickiewicz, Adam Mickiewicz Müzesi, İstanbul (2014); Check Point, Depo, İstanbul (2013); Uçaklar, Trenler, Otomobiller ve Gemiler, SALT, İstanbul (2011) bulunmaktadır.
Görseller sanatçının izni ile.
